Czym jest Infantylizm (ABDL)?
Praca nie jest mojego autorstwa i moja rola ogranicza się tu do przetłumaczenia oraz korekty stylistycznej tekstu przetłumaczonego. Jako że w języku Angielskim istnieją struktury językowe i całe wyrażenia które nie mają odpowiednika w języki Polskim byłam zmuszona przeredagować zdania czy całe akapity tak aby brzmiały one poprawie w języku Polskim i miały to samo znaczenie jak w oryginale. Oryginał - https://www.adisc.org/forum/showthread.php/83331-Infantilism
Czym jest Infantylizm (ABDL) ? Wstęp Nie ma odpowiedzi która mogłaby zadowalająco podsumować wszelkie atrybuty tworzące Infantylizm, jednak mówiąc potocznie Infantylizm jest używany jako terminologia dla wielu jego form. Często można się spotkać z generalizacją tego pojęcia jednak jest ono dość sztywne, mylące w opisie zjawiska a dla niektórych może wydać się nawet niepoprawne. Każdy ma swój indywidualny pogląd jednak reprezentuje w efekcie tylko jedno z wielu spojrzeń na tą tematykę. I. Podstawowy Wgląd i Zrozumienie W najprostszym zrozumieniu Infantylizm może być zdefiniowany jako zestawienie bodźców, idei, pożądań oraz fantazji, które są osadzone w tematyce : pieluch, dzieciństwa, beztroski ( nieporadności) oraz powiązanych myśli. Dla niektórych ma to podłoże seksualne jako fetysz, a dla innych jest to całkowicie aseksualne i ma więcej wspólnego z emocjonalnym przywiązaniem oraz komfortem. Sam termin ,,Infantylizm” oznacza bardziej myśli ( motyw tematyczny ) niżeli motywację dla czynów o takim charakterze. Dodatkowo do indywidualnego spojrzenia na Infantylizm, zachowania te mogą również występować w połączeniu z innymi nie związanymi tematycznie zainteresowaniami. Wszystkie powiązane tematy będą wyjaśnione w poniższych sekcjach, jednak teraz możemy wyróżnić podstawowe zróżnicowanie archetypów : - Adult Baby (AB) – Dorosłe Dziecko z tych Infantylistów ma większą skłonność do odczuwania komfortu poprzez używanie, pieluch, smoczków, butelek i innych przedmiotów związanych z niemowlętami. Wielu preferuje odgrywanie ról na podstawie relacji Matczyno/ Ojcowsko Dziecięcym ( Relacja w której jedna osoba odgrywa rolę opiekuna a druga podopiecznego). Dla niektórych jest to bodziec erotyczny a dla innych nie. Na podstawie charakterystyki zachowań są nazywani oni AB ( inicjały angielskiego określenia Adult Baby) czyli w tłumaczeniu na język polski Dorosłe Dziecko. Forma AB jest najczystszą (najbardziej pierwotną formą Infantylizmu). - Diaper Lover (DL) – Miłośnik Pieluch W wielu przypadkach, większa część motywacji Infantylizmu jest poparta fetyszem Pieluch. Generalnie, jednak nie w każdym przypadku, fetyszowi seksualnemu. Ci którzy utożsamiają się z takim opisem nazywani są Miłośnikami Pieluch (DL), a pieluchy spełniają u nich rolę bodźca zmysłowego bądź seksualnego tak więc jest centralną częścią ich infantylnych pragnień. - AB / DL – Połączenie Archetypów Dwa główne archetypy są najczęściej widywane razem. Często jedna motywacja jest silniejsza od drugiej, ale obie istotnie istnieją w wystarczającym stopniu, że dana osoba uważa się za pasującą do obu kategorii. Istnieje bardzo duża różnorodność w tej kategorii. [/size] - Infantylizm w połączeniu z innymi zainteresowaniami: Infantylizm może również występować zintegrowany z innymi zainteresowaniami, z których wiele jest powszechnie znane, aby być godnym uwagi. Dwa najczęstsze to "Sissy", infantyliści, którzy również angażują się w transwestytyzm / zamianę płciową , i "babyfurs", infantyliści, którzy mają również zainteresowanie fetyszem Furry. Unikalne właściwości mogą mieć zastosowanie w każdej z tych grup. II. Głębsze Spojrzenie 1. Dorosłe Dziecko (AB) [/size]Napędy zachowań ukierunkowane na wcielanie się w rolę dziecka nie są dobrze zrozumiane. Nadal są to tematy do burzliwych dyskusji wśród psychologów, którzy zajmują się seksuologią, a szczególnie wśród tych, którzy specjalizują się w infantylizmie. Jednak jednym z mniej dyskutowanych tematów dotyczących zainteresowań infantylistów są aspekty i zachowania, których ona (Infantylizm) wymaga. Istnieje wiele zachowań unikalnych dla osób, które infantylizm praktykują jednak niektóre z nich są powszechne wśród większości infantylistów: - Noszenie Pieluch - zdecydowanie jest to najczęściej stosowana praktyka wśród Infantylistów. Niezależnie od tego, jak się manifestuje, motywy infantylizmu najczęściej obracają się wokół pieluch. Zdecydowana większość nosi je i korzysta z nich zgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem. Według badań przeprowadzonych przez BitterGrey, pomiędzy 95 a 98 procent Infantylistów zgłasza moczenie pieluchy . Między 54 a 56 procentami zgłaszano regularnie ich zabrudzenia fekaliami. Większość Infantylistów czyni to z wyboru, dla przyjemności, niektórzy jednak muszą nosić pieluchy ze względów medycznych. - "Ssanie Kciuka /Smoczka " - wielu Infantylistów używa ,,ssania kciuka” bądź smoczka jako sposobu na relaks. Niektórzy czerpią z tego przyjemność fizyczną, inni lubią to po prostu z powodu iż czyni ich to bardziej infantylnymi, pomysł, który najbardziej lubi się wzmacniać. [/size] - Odgrywanie Roli - Dla Infantylistów w związkach , Odgrywanie Roli jest częstą praktyką. Dorosłe Dzieci (AB) często lubią identyfikować się jako niemowlęta nad którymi opiekę sprawuje małżonek/ małżonka/ chłopak/ dziewczyna w roli Mamusi lub Tatusia, bądź zwykłego opiekuna. [/size]Inne praktyki obejmują noszenie odzieży stylizowanej na odzieży niemowlęcej, picie z butelek dla niemowląt oraz posiadanie pluszowych zwierząt. Każda pomoc z wykorzystaniem atrybutów niemowląt sprawiają iż Infantylistom łatwiej jest doświadczyć oczekiwanego odczucia. Dla niektórych jest to również kwestia komfortu emocjonalnego, a dla innych to bodziec pobudzenia seksualnego. Praktyki te są najczęściej napędzane przez fantazje, które zawierają kilka wspólnych elementów, jednak ponownie każdy przypadek jest wyjątkowy. Wspólne elementy wyobrażeń fantastycznych obejmują: [/size]- Wymuszona pieluszka - wielu Infantylistów cieszy się z poczucia bezradności. Idea zmuszenia do noszenia pieluch, czasem również do ich używania, jest dla nich szczególnie atrakcyjna, ponieważ wzmacnia (w ich umyśle) pozycję bezsilnej osoby. Bezsilność jest centralnym tematem wielu fantazji i wyobrażeń. - Regresja Permanentna - idea permanentnej regresji polega na powracaniu na stałe do formy infantylnej (niemowlęcej). Takie osoby choć rzadko spotykane mogą wymagać ciągłego dbania i traktowania jak małe dziecko przez resztę życia, jednak wielu Infantylistów, choć ich fantazje mogą zawierać ten element, nie chcą naprawdę rezygnować ze swojego dorosłego życia. Fantazje to fantazje, nawet jeśli sprzeciwiają się logice i prawdziwym pragnieniom osoby to nadal ,,mówią” o potrzebach danej osoby. - Niewinność - wielu Infantylistów popiera ideę, że głównym celem jest uwolnienie ich poczucia winy i niepokojów. W fantazjach, często manifestuje się to jako obecność matki lub postaci ojca, na kim mogą się oprzeć mentalnie przy poczuciu winy czy wątpliwości .To łączy się z ideą zmuszenia do noszenia pieluszek; niektórzy czują się winni poprzez ich sympatię do nich, więc zmuszanie ich do noszenia przez inną osobę eliminuje niepokój, jaki często o tym czują. [/size]Istnieje wiele innych elementów fascynacji, takich jak ekshibicjonizm, które są mniej powszechne, ale wciąż rozpowszechnione wśród Infantylistów. Tematy wielu z tych indywidualnych elementów fantazji można uznać za pochodne niewinności i bezradności. Lubią oni czuć się bezradni i nieulękli. Każda osoba prawdopodobnie twierdzi, że uwolnienie się od lęku byłoby dobrym pomysłem, ale jeśli zostanie poproszona, najprawdopodobniej nie chciałaby ubierać się jako niemowlę. Z nieco innej perspektywy, masochiści lubią czuć się bezradnie jednak nie koniecznie poprzez noszenie pieluch opiekę czy infantylne traktowanie. Niemniej infantylizm ma wiele wspólnego z masochizmem, a często elementy pokrywają się między nimi. [/size] Nie da się jasno i prosto zdefiniować Dorosłego Dziecka (AB). Pomimo iż wspólne elementy utrzymują się w ich działaniach, fantazjach i pragnieniach, to jest przyćmione przez ich indywidualność. Wielu chce różnych rzeczy i skoncentruje swoje pragnienia, fantazje i działania na właśnie tych indywidualnych rzeczach. Często trudno jest odróżnić co w konkretnym przypadku jest indywidualną potrzebą a co cechą wspólną pasującą do standardu. 2. Miłośnicy Pieluch (DL) Infantylizm najczęściej łączy się subtelnie z innymi zainteresowaniami. W przypadku kochanka pieluszkowego połączony jest z elementem fetyszyzmu, który jest definiowany jako nierównomierne umocowanie na obiekcie lub pomyśle. Przeważnie pośród miłośników pieluszek, fetysz jest seksualny. Seksualny fetyszyzm jest definiowany jako pobudzenie seksualne i zadowolenie z obiektu, który nie jest związany z płcią seksualną. W tym przypadku obiektem fetyszu jest pielucha. Wielu miłośników pieluch często uważa, że ich infantylne pragnienia są bezpośrednim wynikiem fetyszu. Istotnie, są tacy, którzy lubią pieluchy i tylko w seksualnym kontekście; nie mają oni potrzeby używania innych materialnych i niematerialnych przedmiotów lub tematów. Jednak jest wielu miłośników pieluch którzy mają również inne pragnienia (upodobania) wspólne dla Infantylizmu. Niektórzy Miłośnicy Pieluch korzystają z nich tylko emocjonalnie, a nie seksualnie. Niektórzy uważają, że pieluchy stały się seksualnie pobudzające w ciągu ich nastoletnich lat, ale że ten element rozprasza się po początkowym okresie życia, choć pozostaje zainteresowanie emocjonalne. Działania zaangażowane przez Miłośników Pieluszki są bardzo częste w grupie. W badaniu przeprowadzonym przez firmę BitterGrey, pomiędzy 80 a 85 procentami Miłośników Pieluch (DL) zgłosiło moczenie pieluchy, a od 25 do 30 procent zgłosiło w nie defekację . Najczęstszą czynnością powodującą satysfakcję seksualną jest masturbacja w pieluchach. Wielu uważa ciepłe, miłe doznanie, podobne do tego, jakie heteroseksualny mężczyzna może znaleźć penetrując kobiecą pochwę. Istnieje wiele kontrowersji nad tym, co Miłośnicy Pieluch faktycznie robią w stosunku do faktycznego zamiaru , często masturbują się w pieluchach lub przeglądają zdjęcia osób przebywających w pieluchach. Często prowadzi to do oskarżenia Miłośników Pieluch jako pedofilów lub zboczeńców. Trzeba jednak zbadać to w innym świetle, jeśli ktoś ma to naprawdę zrozumieć. Patrząc na zdjęcia kogoś w pieluchach, a nawet dziecka w pieluchach, Miłośnik Pieluch nie doznaje podniecenia seksualnego czy też satysfakcji erotycznej widząc dziecko na zdjęciu. To z przedmiotu a w tym przypadku pieluszki może odczuwać podniecenie seksualne. To jest natura fetyszu na jego najbardziej podstawowym poziomie. 3. Sissy and Babyfurs (Furry) Infantylizm może występować obok innych zainteresowań. Dwie szczególne kombinacje to "sissy baby" i "babyfur". Sissy to zazwyczaj Infantyliści, którzy interesują się transwestytyzmem noszą ubrania przeciwnej płci. Działania zaangażowane przez Infantylistów i transwestytów zazwyczaj nie są osobne w tych, którzy interesują się obydwoma tematykami. Najczęściej postrzegają siebie jako mentalne dziecko, którego płeć jest przeciwna. Mężczyzn, który jest sissy, może postrzegać siebie jako małą dziewczynkę oraz kobieta która jest Sissy może postrzegać się jako mały chłopiec. Należy jednak zauważyć, że transwestytyzm nie jest jedynym mechanizmem korzystania z noszenia ubrań o przeciwnej płci. Na niektóre osoby identyfikujące się jako Sissy działa to jako forma upokorzenia lub forma oddania. Wymuszony infantylizm może być w tandemie wraz z wymuszoną feminizacją jak i w dość osobliwą formą Odgrywania Ról również odgrywania masochistycznej roli. Babyfurs to Infantyliści z zainteresowaniem futrzanym fandomie. Futurystyczny fandom to grupa, która ma uznanie dla antropomorfizmu, lub narzucania zwierzętom cech charakterystycznych dla ludzi. Często osoba określająca się jako ,,babyfur” stworzy "fursona" (antropomorficzny wizerunek siebie), który jest infantylny w swojej naturze. Nie ma zdefiniowanej linii, która dzieli dwa zainteresowania; dla większości, nie postrzegają siebie jako dziecko, które jest również zwierzęciem, ale jako małym (młodym) zwierzęciem. 4. ABDL: Jak zainteresowania oddziałują ze sobą… Większość Infantylistów jest jednocześnie Dorosłymi Dziećmi (AB) jak i Miłośnikami Pieluch (DL) . Niektórzy opiszą swoje zainteresowania, iż są "przeważnie AB" lub "przeważnie DL". Powodem takiego opisu jest to, iż zainteresowania, chociaż pojawiają się razem, często są oddzielone; dla wielu, czynności związane z każdym zainteresowaniem zwykle nie są wykonywane jednocześnie, wspólnie. [/size]W badaniu przeprowadzonym przez BitterGrey około 23% badanych przypadków było równe "AB" i "DL", a łącznie około 81% uczestników odnotowało, przynajmniej częściowo, "AB" i "DL" . Oprócz tego zapytano "Czy pieluchy są pobudzające erotycznie ?", Dane liczbowe dla tych, którzy odpowiedzieli na "tak" 90-95% dla "DL", 95-100% dla "Przeważnie DL", 95-100% dla " Po równo ( i AB i DL jednocześnie ) ", 85-90% dla" Przeważnie AB "i 75-80% dla "AB ". [/size] Podczas gdy wielu Infantylistów (Dorosłych Dzieci- AB) uważa się za Miłośników Pieluch, a większość uważa pieluchy za seksualnie pobudzające, większość nie lubi angażować się w czynności seksualne, podczas gdy odgrywają oni daną rolę. Zgodnie z ankietą BitterGrey, pomiędzy 50 a 55% ankietowanych preferuje zachować elementy seksualne poza sferą Odgrywania Ról oraz Regresji, z jednoczesnym wyjątkiem niektórych fantazji, gier czy scen. Kolejne 20 do 25% pozwalają na niektóre akty seksualne, jeśli są one moderowane w jakiś określony sposób. Pozostałe 20 do 30% pozwalają na nieograniczone akty seksualne. Jak widać z tych liczb, wiele Dorosłych Dzieci (AB) woli zachować seksualność i odgrywanie roli jako oddzielne części życia. Częstym powodem może być to, że seks między "mamą / tatą" a "dzieckiem" wydawałby się nie etyczny, nie odpowiedni lub w inny sposób nie na miejscu z perspektywy roli jaką dane osoby odgrywają. Podczas gdy uczestnicy zazwyczaj zgadzają się z dorosłymi osobami, które nie mają ze sobą nic wspólnego, duża liczba dorosłych niemowląt stara się osiągnąć jak największą rolę jako dziecko, a akty seksualne byłyby nieodpowiednie w tej roli. [/size] Różne okoliczności przynoszą różne motywy do podobnych działań, a Infantyliści mogą interesować się pewnymi sprawami z różnych powodów, w różnych momentach. Dorosłe Dziecko (AB) podczas czysto regresywnej sytuacji lub sytuacjach związanych z grą, traktować smoczek zarówno jako pocieszyciela ale może także spodobać się jej jako gag w scenariuszu dla dorosłych. Podobnie jest z pieluszkami: może się okazać, że są miękkie, pocieszające i prezentują bezpieczeństwo podczas regresji, ale mogą stać się formą upokorzenia lub źródłem satysfakcji seksualnej w innej sytuacji. W obu przypadkach okoliczności i motywy zmieniają się, ale obiekty pozostają takie same. Jest to możliwe wskazanie, dlaczego tak wiele dorosłych niemowląt jest również miłośnikami pieluszki; ten sam cel może mieć znaczenie w kilku różnych aspektach. III. Mity o Infantylizmie Mit 1 : "Infantyści to pedofile". To jest całkowity mit. Infantylizm w niczym nie jest związany z aktami seksualnymi wobec dzieci. Przyznane w każdej grupie pedofilstwa istnieją, ale określenie "infantylizm" w żaden sposób nie pociąga za sobą tendencji pedofilicznych. Co więcej, pedofile są szczególnie źle widziani przez Infantylistów, jeśli nie bardziej, jak przez inne grupy osób. Pomiędzy stygmatem osadzonym na tej społeczności przez fałszywe oskarżenia i coraz większe uznanie niewinności dzieciństwa, społeczność infantylizmu często jest szczególnie niekorzystna dla pedofilów.Infantyliści mają swoją ekscentryczność, i choć są to osoby nieco inne od większości to podobnie jak wszyscy inni, chcą, aby dzieci miały szczęśliwe, niewinne życie, na jakie zasługują. Mit 2 : "Wszyscy lub większość Infantylistów to homoseksualiści". W rzeczywistości badania wykazały, że zdecydowana większość Infantylistów jest heteroseksualnymi mężczyznami. Jedną z możliwych przyczyn dla pozornie większej liczby homoseksualistów w społeczności wynika, z powodu iż w Infantiliźmie istnieje tendencja do selekcji w stosunku do ludzi, którzy są bardziej otwarci na ich seksualność i chcą przyznać, że są gejami lub biseksualni. Fetyszyzm występuje jednak wśród wszystkich orientacji seksualnych. Mit 3 : "Infantyzm jest szkodliwy dla rozwoju". Infantylizm sam w sobie nie jest szkodliwy dla rozwoju. Każde działanie może być szkodliwe, jeśli jest praktykowane, do tego stopnia, gdy zakłóca zdolność do życia szczęśliwego, zdrowego i udanego stylu życia. Niemniej jednak większość Infantylistów jest rozsądnymi ludźmi, którzy nie pozwalają swojemu upodobaniu na przesadną kontrolę swojego życia. Mit 4 : "Infantylizm jest taki, jak pokazano na odcinkach programów takich jak Jerry Springer czy CSI" Przedstawienia programów telewizyjnych Infantylizmu są niemal wszechstronnie zmotywowanymi przykładami. Mają tendencję do pokazania ludziom, którzy w najdalszym (możliwym do wyobrażenia ) stopniu przyjęli Infantylizm, i sugerują, że wszyscy Infantyliści głęboko zanurzeni w złudzeniu podwójnego życia. Co gorsza, często sugeruje się, że infantylizm jest chorobą lub zboczeniem, iż jest czymś co powinno powodować odrazę. Przedstawione praktyki występują, ale pokazuje nierealistyczny obraz, w jakim większość ludzi je bierze. Mężczyźni w tych epizodach są doskonałym przykładem tego, co wielu uznałoby za "niezdrowego” infantylistę ( Ktoś kto wywyższa potrzeby Infantylizmu ponad życie zwyczajne). Choć wielu Infantylistów może fantazjować o tym, aby przejść do tego ekstremum, przeważająca większość ma dobre przeczucie, aby robić to z umiarem. Większość Infantylistów to normalnymi ludźmi, którzy są doskonale zdolni podejmować racjonalne, dojrzałe decyzje, gdzie przebiega granica. Wielu Infantylistów uważa, że te programy telewizyjne odzwierciedlają bardzo słaby obraz Dorosłych Dzieci ( AB), ponieważ są to dość popularne programy telewizyjne, a niewiele osób ma jakieś inne doświadczenia z infantylizmem poza ramami danego programu. Infantyliści często obawiają się, że takie przedstawienie "Piętnuje ich publiczne”. W rzeczywistości ludzie pokazani na tych programach telewizyjnych są anomaliami; większość Infantylistów jest normalnymi, odpowiedzialnymi członkami społeczeństwa. IV. Wnioski : postrzeganie infantylizmu i dążenie do akceptacji Pierwsze odczucie zainteresowań infantylizmem jest niemal identyczne dla Infantylistów i nieinfantylistów, zmieszanie. Dla Infantylistów, zrozumienie ich pragnień jest trudne, szczególnie gdy są rozpoznawane w późnym dzieciństwie lub w okresie nastoletnim. Niektórzy nie czują się dobrze z tym, co robią i czego chcą, pragną aby to się skończyło, jednak potrzeby często są zbyt silne, aby je przezwyciężyć w perspektywie długoterminowej, powodując potrzebę do wznowienia ponownego zajęcia ( mowa tu o zachowaniach związanych z infantylizmem). Wielu Infantylistów potrafi ostatecznie wykształcić swoje pragnienia z książek o seksie, czasopism oraz co zdarza się najczęściej z internetu. Zaakceptowanie siebie jako wysoce niezwykłej jednostki to długi, trudny proces dla większości ludzi, ale gdy to się już stanie, większość z nich jest w stanie to zrobić i znaleźć sposób na zrównoważenie swojego życia. Większość nie-infantylistów nigdy nie słyszała o Infantilizmie i tych, którzy coś o nim wiedzą. Ludzie mają tendencję do reagowania negatywnie na rzeczy, których nie rozumieją i które są nietypowe, nie codzienne . Co gorsza, wiele osób nie jest szczególnie otwarte, a wiele idealizuje prosty heteroseksualizm jako "tylko normalną" formę seksualności. Wielu uważa, że trudno nie odnieść wrażenia negatywnej opinii o Infatylistach jako "dziwaków" lub "zboczeńców". Alternatywnie, akceptacja, wymaga otwartości i chęci zaakceptowania odmiennej natury innych. Samo akceptacja jest pojęciem, które wiele osób ignoruje, gdy słyszą, że ktoś bliski jest Infantylistą. Nie rozumieją tego i nie są w stanie znaleźć sposobu, aby po prostu zaakceptować to takim, jakim jest. Mogą próbować albo pozbyć się kontaktu z tą osobą (zazwyczaj między przyjaciółmi) lub próbują go/ją zmienić (zwykle w przypadku rodziny). Większość nie-infantylistów nigdy nie słyszała o infantylizmie i tych, którzy wiedzą niewiele o tym. Ludzie mają tendencję do reagowania negatywnie na rzeczy, których nie rozumieją i które są nietypowe. Gorsze, wiele osób nie jest szczególnie otwarte, a wiele idealizuje prostą heteroseksualizm jako "tylko normalną" formę seksualności. Wielu uważa, że trudno nie utrzymywać się w negatywnym pisaniu infantilistów jako "dziwaka" lub "zboczonego". Alternatywa, akceptacja, wymaga otwartości i chęci zaakceptowania odmiennej natury innych. Akceptacja jest pojęciem, którego wiele osób ignoruje, gdy słyszą, że ktoś im bliski jest infantylistą. Nie rozumieją tego i nie są w stanie znaleźć sposobu, aby po prostu zaakceptować to za to, co jest. Mogą próbować albo pozbyć się kontaktu z tą osobą (zazwyczaj między przyjaciółmi) lub próbują go zmienić (zwykle w przypadku rodziny). Jednak surowa rzeczywistość jest taka, że nie są to skuteczne rozwiązania. Terapia psychologiczna jest głównym wyborem rodziców, których dzieci są Infantylistami ( bądź za takich się uważają) , jednak rzadko się to zdarza , jeśli kiedykolwiek to kończy to dziecięce pragnienia. Wymuszenie dorośnięcia może być przyczyną Infantylnych skłonności, a sam motyw wymuszenia pogarsza sytuację, ponieważ nie tylko nie zapewnia zaspokojenia pragnień, ale także zagraża poczuciu zaufania między rodzicem a dzieckiem. Rzeczywistość Infantylizmu polega na tym, że sam nie stwarza absolutnie bezpośredniego zagrożenia dla kogokolwiek. Pośrednie niebezpieczeństwo to negatywne postrzeganie i brak umiaru. Podobnie jak wszystkie pragnienia i zainteresowania, Infantyliści muszą znaleźć zdrową równowagę między ich infantylnymi pragnieniami a dorosłymi obowiązkami. Zdrowy Infantylista jest tym, który jest w stanie osiągnąć tę równowagę. Niezdrowym jest ten, który nie jest w stanie tego osiągnąć. Pomimo tego, że wszyscy ludzie różnią się od siebie, piętno istnieje przeciwko nietypowemu, nie pasującemu do ram danego stereotypu. Infantyliści są szczególnie nieortodoksyjni, a zatem stają w obliczu silnego piętna. To, czego potrzebują zarówno Infantyliści, jest akceptacją, że wszyscy mamy swoje unikalne różnice, a to że jest się innym nie jest złe.
Przypominam - Praca nie jest mojego autorstwa i moja rola ogranicza się tu do przetłumaczenia oraz korekty stylistycznej tekstu przetłumaczonego. Jako że w języku Angielskim istnieją struktury językowe i całe wyrażenia które nie mają odpowiednika w języki Polskim byłam zmuszona przeredagować zdania czy całe akapity tak aby brzmiały one poprawie w języku Polskim i miały to samo znaczenie jak w oryginale.
コメント